Drodzy Chorzy, Niepełnosprawni, Starsi!
W liście pasterskim na Adwent 2005 r. nasz nowy Arcybiskup Stanisław Dziwisz poinformował wszystkich diecezjan, że mając na względzie duchowe dobro wiernych, a zwłaszcza chorych, którzy nie mogą chodzić do kościoła, postanowił wprowadzić w Kościele krakowskim nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej.
Dzięki ich posłudze, podobnie jak to już jest w wielu diecezjach w Polsce, chorzy będą mogli przyjmować Komunię św. w każdą niedzielę. Będzie to dojrzały owoc zakończonego niedawno Roku Eucharystycznego, ogłoszonego przez Jana Pawła II. "Jestem przekonany napisał Ksiądz Arcybiskup że decyzja ta zostanie przyjęta życzliwie, zwłaszcza przez chorych złaknionych Chleba eucharystycznego Chleba życia".
Aktem wykonawczym tej zapowiedzi jest dekret Księdza Arcybiskupa z dnia 12 XII 2005 ustanawiający w Archidiecezji Krakowskiej posługę świeckich pomocników w udzielaniu Komunii św. W dekrecie tym czytamy: "Spośród wszystkich Bożych darów najcenniejszym jest dar Eucharystii, w której Chrystus uobecnia dla nas swoją śmierć i zmartwychwstanie i przychodzi do nas w Komunii św. Włączenie w Chrystusa, jakie dokonuje się w chrzcie św. odnawia się i nieustannie umacnia przez uczestnictwo w Ofierze eucharystycznej, przede wszystkim, gdy jest to uczestnictwo pełne, przez udział w Komunii sakramentalnej. Możemy powiedzieć, że nie tylko każdy z nas przyjmuje Chrystusa, lecz także Chrystus przyjmuje każdego z nas". Zacieśnia więzy przyjaźni z nami: "Wy jesteście przyjaciółmi moimi" (J 15, 10). My właśnie żyjemy dzięki Niemu: "Ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie" (J 6, 57). (EE 22). Słowa ostatniej encykliki Sługi Bożego Ojca Świętego Jana Pawła II "Ecclesia de Eucharystia" przypominają na nowo o nieocenionym bogactwie Komunii św., w której przyjmujemy Ciało złożone w ofierze na Krzyżu przez naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, za zbawienie nasze i całego świata. Zwyczajnymi konsekrowanymi szafarzami Komunii św. są biskupi, prezbiterzy i diakoni. Jednakże do rozdawania Ciała Pańskiego nie jest konieczne otrzymanie
święceń kapłańskich. W uzasadnionych sytuacjach, tam gdzie zachodzi taka potrzeba oraz doradza wielki pożytek duchowy wiernych, Kościół ustanawia akolitów, którzy są nadzwyczajnymi szafarzami Komunii św., a także błogosławi starannie wybranych i odpowiednio przygotowanych wiernych świeckich, upoważniając ich do tego, by mogli podawać innym Chleb życia.
Posługę nadzwyczajnego szafarza Komunii św. wprowadziła w Kościele powszechnym instrukcja Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z dnia 29 I 1973 r., a w Polsce instrukcja Konferencji Episkopatu z 22 VI 1991 r. Motywem tych decyzji była troska o to, aby wierni, którzy znajdują się w stanie łaski i kierując się właściwą i pobożną intencją, pragną uczestniczyć w Świętej Uczcie, nie byli pozbawieni sakramentalnej pomocy i pociechy. Komisja ds. Liturgii Archidiecezji Krakowskiej z polecenia abpa Stanisława Dziwisza określiła, że kandydatów na świeckich pomocników w udzielaniu Komunii św. wybiera ks. proboszcz po konsultacji z innymi kapłanami i świeckimi parafianami. Pomocnikami mogą być mężczyźni w wieku 35-65 lat odznaczający się dojrzałością w wierze, zdrową pobożnością, przykładnym życiem moralnym, rodzinnym, bezinteresownością, duchem apostolskim, intensywnym życiem sakramentalnym. Powinni cieszyć się poważaniem duchowieństwa i świeckich, aktywnie uczestniczyć w życiu parafialnym, posiadać wykształcenie przynajmniej ponadgimnazjalne, wyróżniać się prawością oraz solidnością w życiu zawodowym i sąsiedzkim. Powinni odznaczać się sprawnością psychiczną i fizyczna także i innym pozytywnymi cechami charakteru, jak: otwarta i służebna postawa wobec innych., łatwość nawiązania kontaktów, zwłaszcza z ludźmi chorymi w podeszłym wieku. Aby można było wprowadzić w danej parafii posługę świeckich pomocników w roznoszeniu i udzielaniu Komunii św. trzeba, aby w parafii znaleźli się chętni, odpowiedni do tej posługi mężczyźni, którzy przejdą pomyślnie kurs przygotowawczy na szczeblu diecezjalnym, będą brać udział w spotkaniach formacyjnych, dniach skupienia. Otrzymają, od Księdza Kardynała misję i specjalne błogosławieństwo.
Z drugiej niejako strony muszą być w parafii chorzy, którzy nie mogą chodzić do kościoła, a chcą często przede wszystkim w niedziele i święta, przyjmować Pana Jezusa w Komunii św. Powinni zdawać oni sobie sprawę, że ta częsta niedzielna Komunia św. jest im bardzo potrzebna do umocnienia duchowego, do wytrwałej współpracy z Chrystusem w dźwiganiu krzyża cierpienia, samotności, dla wsparcia duchowego Kościoła, dla głoszenia miłosierdzia Bożego dla współczesnego (grzesznego) świata, dla skuteczniejszej pomocy duszom w czyśćcu cierpiącym. Chorzy, którzy będą często przystępować do Komunii św., muszą starać się, żeby przyjmować Jezusa Eucharystycznego, nie tylko z żywą wiarą, czcią i miłością do Niego, ale wielkoduszną miłością do bliźnich, zdolni do przebaczenia doznanych krzywd i przykrości, do okazywania cierpliwości i postawy apostolskiej. Wprowadzenie do duszpasterstwa świeckich pomocników w udzielaniu Komunii św. będzie wymagało dłuższego czasu (kilku lat) potrzebnego do przygotowania pomocników nadzwyczajnych szafarzy) jak i wiernych, w tym szczególnie chorych. Trzeba będzie przekonać niektórych, którzy uważają, że Komunii św., może udzielać tylko ksiądz, że przed każdą Komunią trzeba się spowiadać, że nie powinno się za często przyjmować Najświętszego Sakramentu, że nie można przystępować do Komunii św. jeżeli ma się świadomość grzechów lekkich że jest to nieprawdziwe przekonanie.
Przeszkodą do Komunii św. jest tylko grzech ciężki świadome i dobrowolne przekroczenie przykazania Bożego lub kościelnego w rzeczy ważnej. Chorych (zwłaszcza poważnie chorych) nie obowiązuje post eucharystyczny.
Aby chorzy mogli korzystać z sakramentu pokuty (spowiedzi św.) oraz z sakramentu namaszczenia chorych w pierwsze piątki (czy w inne, ustalone z księdzem parafialnym dni) z Komunią św. powinien przychodzić kapłan, bo tylko kapłan może spowiadać czy udzielać sakramentu namaszczenia chorych. Można go także poprosić w wypadku niespodziewanego pogorszenia zdrowia, czy przed udaniem się do szpitala.
Normalnie roznoszenie Komunii św. chorym przez świeckich pomocników będzie odbywać się w niedziele po określonej Mszy św. Wcześniej ks. proboszcz lub wikariusz przyprowadzi pomocnika do chorego, przedstawi go, ustali się wspólnie termin, godzinę przychodzenia pomocnika z Komunią do chorego. Pomocnik będzie przychodził w ubraniu cywilnym. W domu chorego pomocnik będzie postępował zgodnie z obrzędem przewidzianym w odpowiedniej księdze liturgicznej dla Komunii św. udzielanej przez szafarza nadzwyczajnego.
Pierwsza grupa kandydatów na pomocników w rozdawaniu Komunii św. przygotowuje się już na specjalnym kursie do swojej posługi w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w KrakowieŁagiewnikach.
9 kwietnia br. otrzymają uroczyste błogosławieństwo Księdza Kardynała i już w czasie Świąt Wielkanocnych będą mogli zanieść Najświętszy Sakrament chorym, którzy nie będą mogli być w kościele na Mszy św., ale
dzięki ich posłudze będą mogli zjednoczyć się ze Zmartwychwstałym Panem, przez Komunię św. otrzymać od Niego potrzebne łaski, wielką radość i pokój. Módlmy się, aby nie brakowało chętnych do posługi świeckiego pomocnika w udzielaniu Komunii św. chorym, aby ci, którzy podejmą się tej zaszczytnej posługi
wypełniali ją jak najlepiej, z wielką gorliwością i wytrwałością, na chwałę Bogu i dla zbawienia braci. Módlmy się, aby jak najwięcej chorych, którzy nie wychodzą z domu mogło skorzystać dzięki posłudze nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. z obfitych łask i darów Eucharystycznego Pana i dzięki nim skutecznie wspomagać Kościół i współczesnych ludzi w dążeniu do zbawienia i zasłużyć sobie na wieczną nagrodę w domu Ojca Niebieskiego.
Intencje modlitw i ofiar duchowych
1. Codziennie odmawiamy "Anioł Pański" i dziesiątek Różańca w intencji Ojca Świętego Benedykta XVI, o jego szczęśliwy i owocny dla nas przyjazd do Polski z pielgrzymką apostolską w maju br. Również o rychłe wyniesienie na ołtarze Sługi Bożego Jana Pawła II. Szczególnie modlimy się o beatyfikację Jana Pawła II w pierwszą rocznicę jego śmierci 2 IV, w pierwsze soboty i 16. każdego miesiąca.
2. Od środy Popielcowej l III do I Niedzieli W. Postu kwartalne dni modlitw o ducha pokuty, o chrześcijańskie przeżycie W. Postu, o dobre odprawienie rekolekcji wielkopostnych, o pojednanie z Bogiem i błaganiami o łaski i dary Ducha Świętego dla rekolekcjonistów i spowiedników.
3. 5-11 III l tydzień W. Postu Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu o trzeźwość w rodzinach, w grupach koleżeńskich, wśród kierowców; o wyzwolenie z nałogu dla alkoholików, narkomanów i innych uzależnionych.
4. 25 III Uroczystość Zwiastowania Pańskiego "Dzień Świętości Życia", dzień duchowej adopcji dzieci poczętych a zagrożonych aborcją o poszanowanie życia tych dzieci jak i ludzi chorych, starych, o łaski Boże dla obrońców życia ludzkiego.
5. 2 IV I Rocznica śmierci Ojca Św. Jana Pawła II O beatyfikację Jana Pawła II. Aby nauka i przykład Sługi Bożego były rozważane i wprowadzane w codzienne życie naszego narodu i poszczególnych Polaków.
6. 13-15 IV Święte Triduum Paschalne Dziękujemy Trójcy Przenajświętszej za dzieło naszego Odkupienia, prosimy o łaskę wiary dla niewierzących, o nawrócenie grzeszników i o umocnienie naszej wiary i postawy apostolskiej.
7. 23 IV Niedziela Miłosierdzia Bożego o rozszerzanie i pogłębianie nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego o miłosierdzie Boże dla żyjących tak, jakby Boga nie było.
8. W okresie wielkanocnym o trwałość zawieranych małżeństw; o łaski i dary, Ducha Świętego dla młodzieży przystępującej do sakramentu bierzmowania.
9. W maju codziennie śpiewamy lub odmawiamy Litanię loretańską do NMP, prosząc Ją o wstawiennictwo w naszych sprawach osobistych., rodzinnych, społecznych, narodowych, o zdrowie i łaski dla Ojca Świętego zwłaszcza podczas jego pielgrzymki do Polski.
10. 3 V Uroczystość NMP Królowej Polski o opiekę Matki Bożej nad naszym narodem, o Jej pomoc dla młodzieży do życia w czystości serc, dla polityków i działaczy gospodarczych w wierności prawdzie i sprawiedliwości.
11. 8 V Uroczystość św. Stanisława Bpa i Męczennika, Patrona Polski i naszej diecezji oraz naszego Księdza Kardynała o umocnienie wiary i uczciwości w naszym społeczeństwie, o łaski i dary Ducha Świętego, zdrowie i siły dla naszego Metropolity i jego biskupów pomocniczych.
12. 7-13 V (Kwartalne) Dni Modlitw o Powołania Kapłańskie i Zakonne, zwłaszcza w naszej Archidiecezji.
13. 25-28 V Wizyta apostolska Ojca Świętego Benedykta XVI w naszej Ojczyźnie, umocnienie naszej wiary i moralności katolickiej oraz więzi ze Stolicą Apostolską i Zastępcą Chrystusa na ziemi.
14. 4 VI Niedziela Zesłania Ducha świętego o dary Ducha Świętego dla rodziców, wychowawców, dla duszpasterzy, dla tych, którzy podejmują ważne decyzje społeczne, polityczne, gospodarcze, kościelne.
Na Święta Wielkanocne serdecznie życzę wszystkim Chorym, Niepełnosprawnym, Starszym, ich opiekunom i bliskim: obfitości darów i łask od Zmartwychwstałego Pana, głębokiej radości i pokoju ducha, umocnienia w wierze, nadziei i miłości chrześcijańskiej; jak najlepszego zdrowia i optymizmu, gdyż zwycięski Chrystus jest z nami i daje nam udział w swoim zwycięstwie.
Kraków, Środa Popielcowa, l marca 2006 r.
ks. Leopold Witek
ul. Pod Strzechą 16
31-352 Kraków
