Umiłowani Siostry i Bracia,
Przeżywamy ważny moment w życiu Kościoła Krakowskiego, a szczególnie w życiu Waszej parafii. Oto posyłam do Was, po raz pierwszy w historii naszej Archidiecezji, świeckich pomocników w rozdawaniu Komunii świętej, zwanych również szafarzami nadzwyczajnymi. Widząc pozytywne doświadczenia moich braci biskupów w innych w diecezjach polskich postanowiłem wprowadzić tę posługę również u nas. Świadomy jestem bowiem mojej odpowiedzialności za życie sakramentalne wiernych i dostrzegam potrzebę pomocy kapłanom w tej posłudze. A jest to posługa, która nie wymaga święceń, więc mogą j ą wypełniać również świeccy.
Pierwszym zadaniem świeckich pomocników będzie zanoszenie Komunii świętej chorym i starszym w niedziele i święta. Są to dni, w których kapłani są potrzebni w kościołach i nie mogą iść do chorych. Pozostający w domach chorzy są pozbawieni Komunii świętej nie tylko w zwykłe niedziele, lecz także w Wielki Czwartek, Wielki Piątek, Wielką Niedzielę i inne uroczystości w ciągu roku. Kapłani odwiedzają ich raz w miesiącu na pierwszy piątek i przed świętami. Służą wtedy chorym także sakramentem pokuty. Nadzwyczajni szafarze mogą iść do nich częściej przynosząc przygotowanym duchowo chorym Komunię świętą. Chorzy ci, pozostający samotnie w domu i obarczeni ciężarem choroby, potrzebują pomocy nie tylko dla ciała, lecz także wsparcia duchowego.Niech więc dzięki posłudze pomocników w udzielaniu Komunii świętej, jak najwięcej chorych przyjmuje w domach Zbawiciela świata obecnego pod postacią chleba.
Drugim ważnym zadaniem świeckich szafarzy będzie pomoc w udzielaniu Komunii świętej podczas celebracji w Waszych wspólnotach parafialnych. Będą to czynić tylko wtedy, gdy zaistnieje prawdziwa potrzeba, to znaczy, gdy będzie mało kapłanów lub diakonów, a wielka liczba wiernych będzie przystępować do Stołu Pańskiego. Może to nastąpić już w czasie najbliższych Świąt Wielkanocnych.
Chciałbym przy tej okazji przypomnieć także o zanoszeniu Wiatyku, czyli Komunii świętej dla umierających. Kiedyś ta posługa była związana z sakramentem ostatniego namaszczenia. Dziś sakrament namaszczenia chorych powinni przyjąć chorzy, którzy zostali dotknięci cięższą chorobą, a Wiatyk mają obowiązek przyjąć ci, których stan jest krytyczny i stoją na progu śmierci. Udzielanie Wiatyku należy do kapłanów, może się jednak zdarzyć, że w nagłej sytuacji braknie kapłana, wtedy również świecki pomocnik może przynieść umierającemu Komunię świętą i odmówić w imieniu Kościoła wyznaczone modlitwy. Oczywiście szafarz nadzwyczajny może tę posługę spełniać tylko wobec tych osób, które w danym momencie nie potrzebują spowiedzi świętej.
Świeccy pomocnicy w udzielaniu Komunii świętej zostali powołani spośród Was. Prawdopodobnie znacie ich dobrze. Zostali oni przygotowani do tej posługi podczas specjalnych spotkań formacyjnych. Otrzymali ode mnie błogosławieństwo na tę misję. Proszę Was zatem, abyście zaakceptowali ich posługę z wiarą, bo to ja posyłam ich do Was zatroskany o życie sakramentalne każdej wspólnoty. Rozumiem pewne obawy, jakie mogą się zrodzić wobec tych ludzi, których dobrze znacie. Pamiętajcie jednak, że i samego Jezusa nie chciano kiedyś zaakceptować w Nazarecie, bo był dobrze znany jako "syn cieśli".
Niech nadchodzące dni Wielkiego Tygodnia uwrażliwiają nas na wspaniałość łaski Bożej i pomogą nam ucieszyć się otrzymanymi darami.
Z serca wszystkim Warn błogosławię.
+Stanisław Dziwisz
Metropolita Krakowski
Kraków, 8 kwietnia 2006 roku
